Of kan ik het innerlijke werk in mijn dagelijks leven integreren?
Ik hoor regelmatig mensen zeggen, ik heb daar geen tijd voor, om bepaalde oefeningen toe te passen om dichter bij mijn gevoel te blijven. Alsof we daar speciaal voor moeten gaan zitten. Met sommige oefeningen is dat wel handig om het je eerst meer eigen te gaan maken.
Ik heb het altijd al een uitdaging gevonden, toen de kinderen klein waren om mijn innerlijke werk in het dagelijks leven te brengen. Ik had voor dat de kinderen geboren zijn een kunstzinnige opleiding gedaan. Ik was bang wat ik toen verworven had dat ik dat teveel aan de kant moest zetten, vanwege de kinderen.
Ik was bijvoorbeeld begonnen met accordeonspelen en schilderen. Ik weet nog dat mijn eerste optreden was, toen mijn dochter 3 maanden was. Het gaf mij de nodige energie en voldoening om dit te combineren met moederschap.
Het schilderen deed ik vaak in de avond, laagjes verf, eindeloos over elkaar brengen waarin je van alles van jezelf in tegen komt. Mijn speelse, perfecte, vrijheid en mijn beperking etc. Ik zat dan echt in de flow en gaf mij voeding.
Later en zoals nu, is het minder expressief, het is wat meer naar binnen gekeerd en de ademhaling en het doorstromen van allerlei lijfelijke oefeningen. Het buiten leven en de dieren staan daarin ook nu centraal. Ook bewuster met voeding om gaan, naast dat de kinderen ook ‘gewoon’ willen eten, waar ook snoep en chips bij hoort. Dat het naast elkaar kan bestaan.
Dat ik niet over mijn gevoelens heen stap of onderdruk als ik in contact ben met de kinderen of anderen. Dat ik in alle werkzaamheden in verbinding kan blijven, als dat nou is als ik de was opvouw, of in een sessie ben, om ouderbegeleiding te geven. Ik merk steeds meer dat er geen verschil is. Dat betekend niet dat het altijd vanzelf gaat. Ik heb daar echt wel mijn aandacht bij nodig.
In mijn omgeving of in de ouderbegeleiding hoor ik regelmatig dat het wordt opgesplitst. In de opvoeding ben ik er voor de kinderen, als de kinderen op bed liggen komt er wat tijd voor mij vrij, maar dan ben ik vaak moe! Of ik ga een avond naar Yoga dan heb ik tijd voor mezelf. Hoe kom ik in het dagelijks leven nou echt aan mezelf toe?